ابوالقاسم عارف قزوینی 11 صفحه (1312-1260 خورشیدی) را باید چاووش بلند بانگ آزادی نامید. جوینده همان اکسیر کمیابی که جنبش مشروطیت نیز در جستجوی آن بود. "عارف" و "مشروطه" پیوندی آنچنان نزدیک با یکدیگر دارند که آدمی از شنیدن نام هر کدام، به یاد دیگری می افتد. عارف آئینه دار زیر و بالای جنبش مشروطیت است. از زمان برآمدن و شکفتن تا دوره از دست رفتن و رنگ باختن. همه شهرت و محبوبیت عارف را باید برخاسته از همین آئینه داری دانست. چون او البته بودند شاعران ریز و درشت دیگری که جانبدار مشروطه بودند و تو ...