در اوایل تابستان 1793 به نظر می رسید که جمهوری از دست رفته است.مجلس قانون گذاری باید با وضعیت نومید کننده ای مقابله نماید.به موفقیت متحدین، نافرمانی و عصیان دو سوم از ملت، افزوده شده بود. قحطی، پاریس را تهدید می کرد و میهن پرستان از اینکه به سرنوشت «مارات» که در 13 ژوئیه به قتل رسیده بود، دچار شوند، ترس و بیم داشتند. اقدامات و تدابی ...